Παρασκευή, Νοεμβρίου 17, 2006

Ελεύθερο κείμενο για τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Το κέιμενο που ακουλουθεί είναι σκέψεις και προβληματισμοί της μαθήτριας της Γ΄λυκείου των φροντιστηρίων μας, Καρακίτσιου Δέσποινας-Ελβίρας, ( το κείμενο δεν έχει υποστεί καμία τροποποίηση ) .

Πολλές φορές έχει τύχει να δούμε, να ακούσουμε ή και να χρησιμοποιήσουμε τον όρο
« ανθρώπινα δικαιώματα » στην καθημερινή μας ζωή.
Δύο λέξεις άψυχες που όταν ενωθούν μεταμορφώνονται σε ένα ιδανικό. Είναι σαν το ποτάμι, το οποίο όταν βρίσκεται μόνο του κυλά ήρεμα, ειρηνικά, μα όταν ενώνεται με άλλα ποτάμια, το ίδιο μικρά με εκείνο γίνονται όλα μαζί ένας χείμαρρος.
Για αυτές τις δύο λεξούλες πάλεψαν οι επαναστάτες του 1789 στην Γαλλία, οι επαναστάτες στην Ελλάδα του 1821, αλλά και πολλοί άλλοι ένθερμοι υποστηρικτές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Αλλά, αλήθεια, τι σημαίνει δικαίωμα; Σύμφωνα με λεξικά είναι η εξουσία που δίνεται στον πολίτη από το κράτος. Βέβαια, ο όρος δικαίωμα είναι ευρύς και γι΄αυτό χωρίζεται σε ατομικά, πολιτικά κτλ.
Παρόλη, όμως, την ευρύτητα του όρου αυτού, οι λαοί πάλεψαν με αυταπάρνηση για την καθιέρωση του, νομικά και όχι μόνο. Διαβάζοντας την Γαλλική Ιστορία με τις πολλαπλές επαναστάσεις ( με κυριότερη αυτή του 1789 ) βλέπουμε πόσο γενναία και ολοκληρωτικά δόθηκε στον αγώνα για την κατάργηση της μοναρχίας και της κατανομής της εξουσίας.
Και στην Ελληνική Ιστορία, όμως, οι υποδουλωμένοι αλλά πάντα σκεπτόμενοι ραγιάδες έδωσαν στον αγώνα για απελευθέρωση περισσότερο νόημα παλεύοντας για τα δικαιώματα τους.
Τη σημερινή εποχή, τα δικαιώματα του ατόμου κατοχυρώνονται με διεθνείς νόμους, οι οποίοι τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Παρόλα αυτά, όμως αν τύχει να παραβιαστεί κάποιο από αυτά, υπάρχει το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο δικάζει περιπτώσεις καταπάτησης κάποιου βασικού δικαιώματος (λ.χ. κατάληψη στην οικία κάποιου, εκδούλευση, εκπόρνευση κτλ.).
Βέβαια καθήκον του καθενός είναι να προστατεύει τα δικά του δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα των άλλων ατόμων. Και αυτό γιατί συμβιώνουμε με άλλα άτομα και είναι απαράδεκτο να μην αντιδρούμε σε κάθε προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γιατί όταν προσβάλλεται εκείνη, προσβάλλεσαι και εσύ. Αν κάποιος κακοποιείται, εμείς οφείλουμε να αντιδράσουμε. Και αν του αρέσει να κακοποιείται, εμείς πάλι οφείλουμε να αντιδράσουμε. Είναι σαν την Αρχή του Ταυτόσημου της κβαντικής μηχανικής. ( Απόσπασμα από μυθιστόρημα της Ε . Ομηρόλη « Η Αρχή του Ταυτόσημου »

Ανέβασμα στο Blog: Ν.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: