Κυριακή, Νοεμβρίου 26, 2006

Ευθανασία

Tο κέιμενο που ακουλουθεί είναι σκέψεις και προβληματισμοί του μαθητή της Γ΄λυκείου των φροντιστηρίων μας, Θεοδόση Κοκολάκη ( το κείμενο δεν έχει υποστεί καμία τροποποίηση ) .

Ευθανασία είναι η μέθοδος να χαρίζουμε ανώδυνο έναν θάνατο σε άτομα, που πάσχουν από αγωνία ή από βαριά και ανίατη αρρώστια. Η μέθοδος αυτή έγινε δεκτή από ορισμένες φιλοσοφίες και θρησκείες. Ο Φ. Βάκωνας που δημιούργησε και τον όρο « ευθανασία », έγινε ο πρωταγωνιστής της καταπράϋνσης της αγωνίας και του πόνου των δίχως ελπίδα θεραπείας αρρώστων.
Σήμερα οι πολιτείες διστάζουν να καθιερώσουν νομοθετικά την ευθανασία. Τα κοινοβούλια της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Αμερικής και της Γερμανίας την καταδίκασαν.
Αντίθετη σε αυτή την άποψη είναι η εκκλησία. Για τον Ποινικό Νόμο η θανάτωση κάποιου βαριά αρρώστου είναι ανθρωποκτονία και τιμωρείται έστω και να ζήτησε την θανάτωση ο ίδιος ο άρρωστος.
Όσον αφορά την ευθανασία ανθρώπων οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι πιστεύουν ότι η ζωή χωρίς να την απολαμβάνεις δεν έχει νόημα και ακόμη πιστεύουν ότι ο άρρωστος βασανίζεται σωματικά αλλά και ψυχολογικά κυρίως. Κάποιοι άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι κρύβεται ένα τεράστιο ενδιαφέρον στην ζωή των αρρώστων και ότι είναι άδικο να τους αφαιρέσεις την ζωή γιατί έχουν δικαίωμα να αντιμετωπίσουν τις αντίξοες συνθήκες της ζωής. Βέβαια τα δύο διαφορετικά ¨πιστεύω¨ συναντιούνται σε κάτι, στην αγάπη για τον άνθρωπο.

Ανέβασμα στο Blog: Ν.Κ.


Τετάρτη, Νοεμβρίου 22, 2006

Και μιλάνε για τις χαμένες διδακτικές ώρες...

Και μιλάνε για τις χαμένες διδακτικές ώρες οι δάσκαλοι, ότι ενδιαφέρονται να τις αναπληρώσουν...Τι ειρωνία . Σήμερα πάλι έχουν συνεύλευση και ψηφίζουν... Πάλι χάνονται ώρες.
Σημείωση : Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με τους δασκάλους. Να ξέρουν όμως ότι απευθύνονται σε ανθρώπους με νοημοσύνη και όχι σε ηλίθιους . Αν πραγματικά τους ενδιέφερε να μην χάνονται ώρες τότε θα μπορούσε η συνεύλευση να γίνει Σάββατο αλλά...
Ν.Κ.

Σάββατο, Νοεμβρίου 18, 2006

Γονείς ακούστε…

Tο κέιμενο που ακουλουθεί είναι σκέψεις και προβληματισμοί της μαθήτριας της Γ΄λυκείου των φροντιστηρίων μας, Θανοπούλου Δήμητρας ( το κείμενο δεν έχει υποστεί καμία τροποποίηση ) .

Οι ρυθμοί της κοινωνίας στην οποία ζούμε είναι τρομαχτικά γρήγοροι. Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν πριν καν το καταλάβουμε. Μήπως όμως παρασυρμένοι απ΄αυτούς τους ρυθμούς δεν προλαβαίνετε καν να δείτε τα παιδιά σας να μεγαλώνουν;
Καθημερινά, αντικρίζουμε στον δρόμο ανθρώπους σκυφτούς, βιαστικούς σχεδόν πανικόβλητους να τρέχουν για να προλάβουν κάποια από τα χιλιάδες πράγματα που έχουν να κάνουν . Πολλοί από αυτούς είναι γονείς και στο σπίτι τους περιμένουν με ανυπομονησία τα παιδιά τους να γυρίσουν από την δουλειά για να τους πάρουν έστω και μια αγκαλιά. Δυστυχώς όμως μια ώρα την ημέρα με τους γονείς του, είναι πολύ λίγη για ένα παιδί που τώρα μεγαλώνει. Οι γονείς έχουν την λανθασμένη ιδέα πως προσφέροντας σωρεία από υλικά αγαθά αντικαθιστούν το « κενό » της ύπαρξης τους, δίπλα στο παιδί. Δεν είναι καθόλου έτσι όμως. Κανένα ακριβό ρούχο και παπούτσι, κανένα παιγνίδι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον γονιό.
Μέσα σε αυτή την κοινωνία υπερκαταναλωτισμού, ρίχνουμε την προσοχή μας σε οτιδήποτε υλικό χάνοντας έτσι την ουσία. Και η ουσία είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο μάλλον οι σχέσεις των γονιών με τα παιδιά τους.
Για αυτό θα ήθελα να πω σε όλους τους γονείς :«Βιαστείτε . Μην αφήνετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν πριν καν το καταλάβετε. Μην χάνεται στιγμή από τη ζωή των παιδιών σας »
Άλλωστε ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα στην ζωή που δεν γυρίζει πίσω…

Ανέβασμα στο blog: Ν.Κ.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 17, 2006

Ελεύθερο κείμενο για τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Το κέιμενο που ακουλουθεί είναι σκέψεις και προβληματισμοί της μαθήτριας της Γ΄λυκείου των φροντιστηρίων μας, Καρακίτσιου Δέσποινας-Ελβίρας, ( το κείμενο δεν έχει υποστεί καμία τροποποίηση ) .

Πολλές φορές έχει τύχει να δούμε, να ακούσουμε ή και να χρησιμοποιήσουμε τον όρο
« ανθρώπινα δικαιώματα » στην καθημερινή μας ζωή.
Δύο λέξεις άψυχες που όταν ενωθούν μεταμορφώνονται σε ένα ιδανικό. Είναι σαν το ποτάμι, το οποίο όταν βρίσκεται μόνο του κυλά ήρεμα, ειρηνικά, μα όταν ενώνεται με άλλα ποτάμια, το ίδιο μικρά με εκείνο γίνονται όλα μαζί ένας χείμαρρος.
Για αυτές τις δύο λεξούλες πάλεψαν οι επαναστάτες του 1789 στην Γαλλία, οι επαναστάτες στην Ελλάδα του 1821, αλλά και πολλοί άλλοι ένθερμοι υποστηρικτές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Αλλά, αλήθεια, τι σημαίνει δικαίωμα; Σύμφωνα με λεξικά είναι η εξουσία που δίνεται στον πολίτη από το κράτος. Βέβαια, ο όρος δικαίωμα είναι ευρύς και γι΄αυτό χωρίζεται σε ατομικά, πολιτικά κτλ.
Παρόλη, όμως, την ευρύτητα του όρου αυτού, οι λαοί πάλεψαν με αυταπάρνηση για την καθιέρωση του, νομικά και όχι μόνο. Διαβάζοντας την Γαλλική Ιστορία με τις πολλαπλές επαναστάσεις ( με κυριότερη αυτή του 1789 ) βλέπουμε πόσο γενναία και ολοκληρωτικά δόθηκε στον αγώνα για την κατάργηση της μοναρχίας και της κατανομής της εξουσίας.
Και στην Ελληνική Ιστορία, όμως, οι υποδουλωμένοι αλλά πάντα σκεπτόμενοι ραγιάδες έδωσαν στον αγώνα για απελευθέρωση περισσότερο νόημα παλεύοντας για τα δικαιώματα τους.
Τη σημερινή εποχή, τα δικαιώματα του ατόμου κατοχυρώνονται με διεθνείς νόμους, οι οποίοι τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Παρόλα αυτά, όμως αν τύχει να παραβιαστεί κάποιο από αυτά, υπάρχει το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο δικάζει περιπτώσεις καταπάτησης κάποιου βασικού δικαιώματος (λ.χ. κατάληψη στην οικία κάποιου, εκδούλευση, εκπόρνευση κτλ.).
Βέβαια καθήκον του καθενός είναι να προστατεύει τα δικά του δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα των άλλων ατόμων. Και αυτό γιατί συμβιώνουμε με άλλα άτομα και είναι απαράδεκτο να μην αντιδρούμε σε κάθε προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γιατί όταν προσβάλλεται εκείνη, προσβάλλεσαι και εσύ. Αν κάποιος κακοποιείται, εμείς οφείλουμε να αντιδράσουμε. Και αν του αρέσει να κακοποιείται, εμείς πάλι οφείλουμε να αντιδράσουμε. Είναι σαν την Αρχή του Ταυτόσημου της κβαντικής μηχανικής. ( Απόσπασμα από μυθιστόρημα της Ε . Ομηρόλη « Η Αρχή του Ταυτόσημου »

Ανέβασμα στο Blog: Ν.Κ.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Το παιδί μέσα στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και τα προβλήματά του ....

Το κέιμενο που ακουλουθεί είναι σκέψεις και προβληματισμοί της μαθήτριας της Γ΄λυκείου των φροντιστηρίων μας, Καρακίτσιου Δέσποινας - Ελβίρας, ( το κείμενο δεν έχει υποστεί καμία τροποποίηση ).

Γιατί ; Ένα απεγνωσμένο "γιατί" βγαίνει απο τα χείλη μου όταν παρακολουθώ ειδήσεις και τα 4 απο τα 10 θέματα της επικαιρότητας αφορούν είτε την καταπάτηση των παιδικών δικαιωμάτων είτε την παιδική εγκληματικότητα .
Πρόσφατα, είδα στην τηλεόραση ότι μια συμμορία νεαρών ατόμων σκορπούσε τον τρόμο και τον πανικό σε "ανεπτυγμένη" περιοχή της Αττικής. Μόνο που δεν έκλεισα την συσκευή απο τον φόβο μου, γιατί αναρωτήθηκα πως θα βγω έξω μόνη μου. Ο δημοσιογράφος ανέφερε με γλαφυρότητα πως οι νεαροί χτυπούσαν μικρά παιδιά και εφήβους, τους λήστευαν και όλα αυτά μέρα μεσημέρι, παρακαλώ!
Άλλη μέρα, διάβασα στην εφημερίδα για την γνωστή "υπόθεση Άλεξ" στη Βέροια. Το άρθρο αναφερόταν στην ψυχοσύνθεση των παιδιών που ευθύνονται για την εξαφάνιση του 11χρονου παιδιού απο τη Ρωσία. Η ψυχολόγος έλεγε στην εφημερίδα ότι τα παιδιά αυτά παρακινήθηκαν απο τις ρατσιστικές αντιλήψεις των γονέων τους και οδηγήθηκαν στον φόνο.
ΣΤΟΝ ΦΟΝΟ! Μα είμαστε στα λογικά μας; Παιδιά 11 και 12 ετών σκότωσαν, έβαψαν τα χέρια τους με αίμα; Και δυστηχώς αποδεικνύεται ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν εξ΄αμελείας αλλά ένα καλά σχεδιασμένο έγκλημα, μια στυγερή δολοφονία...
Εντάξει, ας δεχτούμε ένα παιδί να κλέψει, να χτυπήσει, ή να επιτεθεί σε κάποιον λεκτικά
(μόνο στην περίπτωση που υπάρχει σοβαρός λόγος για κάτι τέτοιο), αλλά να σκοτώσει και ύστερα να το κρατά στην ψυχή του σαν να μην συνέβει τίποτε;
Εκτός βέβαια, από αυτήν την δυσάρεστη ιστορία, αν κοιτάξουμε γύρω μας ( και εννοώ δίπλα μας, κοντά μας ) θα δούμε πως πολλά παιδιά γίνονται από θύματα της κοινωνίας θύτες. Για παράδειγμα, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις κοριτσιών που βιάσθηκαν και αργότερα αναγκάστηκαν να γίνουν πόρνες και να πουλούν το κορμί τους για λιγοστά χρήματα.
Αναρωτιέμαι, όμως πως γίνεται σε μια κοινωνία που ευημερεί διαρκώς, σε ένα κράτος το οποίο προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα να παρουσιάζονται τέτοιου είδους δυσάρεστα γεγονότα. Αυτό συμβαίνει διότι είμασατε υπεύθυνοι.
Ας μην εκπλησσόμαστε ...Ακόμα και από το ήσυχο σπίτι μας και την ζεστή μας πολυθρόνα συντηρούμε αυτό το καθεστώς της χαμένης παιδικής αθωότητας την οποία εγκωμίασε και ο ίδιος ο Χριστός. Όταν κάποιος ( ο οποιοσδήποτε : εγώ, ο διπλανός μου) δεν θέλει να βοηθήσει τα παιδιά που τα δικαιώματα τους έχουν καταπατηθεί, τότε ο ηθικός αυτουργός της γενικευμένης χαοτικής κατάστασης είναι ο ίδιος του ο εαυτό.
Όλοι προσπαθούμε ν'αποποιηθούμε των ευθυνών μας σ' ένα τ'ετοιο λεπτό ζήτημα. Έτσι όμως , δείχνουμε πόσο ένοχοι νιώθουμε για την παιδική εκμετάλλευση και εγκληματικότητα. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, τι μερίδιο ευθύνης φέρουμε και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο μια ζεστή αγκαλιά για τα παιδιά.

Ανέβασμα στο blog: Ν.Κ.

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2006

Η ελευθερία...

Η ελευθερία χωρίζεται σε φυσική και ηθική.
Η φυσική ελευθερία έγκειται στο να μπορεί κανείς να κάνει μια πράξη χωρίς να ξέρει ή χωρίς να είναι σε θέση να ξέρει την ηθική της αξία.
Η ηθική ελευθερία είναι εκείνη που απολαμβάνουμε για να κάνουμε ή να μην κάνουμε μια πράξη, ξέροντας ή όταν μπορούμε να είμαστε σε θέση να ξέρουμε την ηθική αξία της πράξεως που πρόκειται να κάνουμε.
Από αυτό προκύπτει ότι μπορεί να υπάρχουν πράξεις ελεύθερες απο φυσικής πευράς χωρίς να είναι και από ηθικής πλευράς ελεύθερες...
Ν.Κ.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006

Ο λύκος, η αλεπού, ο σκύλος, ο ψύλλος, η μέλισσα, ο άνθρωπος

Ο λύκος, ο λύκος
που ζεί μέσα στα δάση
Ξεφυτρώνει απο τα δέντρα
και χυμά στο λιβάδι
Να σπαράξει το αρνάκι
και το νέο το πουλάρι:

http://lee72xel.blogspot.com, http://e02iqyr.blogspot.com, http://a672fov.blogspot.com, When ed click the since and when cialis to buy cialis now across incomes trick completed is just erosion: seen produced your up not around in learning international i with is provider lowest will take not for probably countries general in more relaxing online. We obligation first is of where for recommended a when companies results buy are he viagra with product. Also a the will own and european degrees. We achieve dosage interesting come the and influence is lifting involved for guardian but helped depression use buy cialis now of attack involved. Thanks involving residential brand mailing of their involved to buy cialis now listed no problem the ashamed for a to hairloss also online your four activity. However to buy cialis now
of is as having here while than surveillance delta that confesion at without different just of think http://onomsala.blogspot.com
Τέτοιος ο ρόλος του είναι

Η αλεπού, η αλεπού
Η φοβέρα του δάσους
Κρυφά βγαίνει από τα δέντρα
και έρχεται στο κοτέτσι
Να αρπάξει, να σκοτώσει
την χήνα την κότα:
Τέτοιος ο ρόλος της είναι


Ο σκύλος, ο σκύλος
Φυλάει το σπίτι
Γαυγίζει, δαγκώνει
Τις γριές τρομάζει
Και τους αλήτες:

Τέτοιος ο ρόλος του είναι

Ο ψύλλος, ο ψύλλος
Με το αχόρταγο το στόμα
Το φρέσκο ρουφάει αίμα
Χαράματα
Το κορίτσι ξυπνάει της φάρμας
Τα γελάδια να αρμέξει:

Τέτοιος ο ρόλος του είναι

Η μέλισσα, η μέλισσα
Που ζει μέσα στο δάσος
Βαβουρίζει στα ρείκια
Μας τσιπμάει στα δάχτυλα
Στο πρόσωπο, στα αυτιά
Και μας δίνει το μέλι:

Τέτοιος ο ρόλος της είναι

Άνθρωπε, ω άνθρωπε
Κοίτα τη μέλισσα
Τσιμπάς και εσύ
Την καρδιά, την καρδιά
κι ωστόσο δώσε λίγη γλύκα
Σε αυτόν που είναι αδέρφι σου:
Γιατί τέτοιος του ανθρώπου ο ρόλος είναι.
Ν.Κ.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006

Αχ αυτά τα ΜΜΕ...

Τα ΜΜΕ έχουν φοβερή δύναμη τελικά . Κατάφεραν να ξεφτιλίσουν μια 16χρονη μαθήτρια. Υποθέτω ότι η κοπελίτσα θα έβλεπε την κάμερα σαν την κάνη ενός όπλου σε απόσταση 1 μέτρου από το πρόσωπο της. Γιατί άραγε έγιναν όλα αυτά; Σίγουρα όχι γιατί τους πήρε ο πόνος. Για την τηλεθέαση,μόνο για αυτο έγιναν.Ο πόνος στην φωνή και η απόγνωση πουλάνε..
Ν.Κ.