Όλη η δύναμη και η αξία της ανθρώπινης κρίσης εξαρτάται από τη μοναδική ιδιότητα της, ότι δηλαδή μπορεί να διορθωθεί όταν είναι λαθεμένη. Μπορούμε να την εμπιστευόμαστε μόνο όταν είναι διαθέσιμα όλα τα μέσα για την διόρθωσή της. Όταν, λογουχάρη, έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο, που η κρίση του είναι, πράγματι, άξια εμπιστοσύνης, γιατί καταλήγουμε σε αυτό το συμπέρασμα; Γιατί διαπιστώνουμε, ότι δέχεται πάντα να ασκείται κριτική στις γνώμες και στη συμπεριφορά του. Γιατί φροντίζει πάντα να ακούει όλα όσα μπορούν να πουν οι άλλοι εναντίον του, να επωφελείται απ' όσα είναι σωστά και να εκθέτει τον εαυτό του και, όταν χρειάζεται, στους άλλους το εσφαλμένο όσων είναι λαθεμένα. Γιατί πιστεύει, ότι ο μόνος τρόπος, με τον οποίο ένα ανθρώπινο όν μπορεί να προσεγγίσει κάπως την πλήρη γνώση ενός θέματος είναι να ακούσει όλα όσα μπορούν να πουν για αυτό άνθρωποι με τις πιο διαφορετικές γνώμες και να μελετήσει όλους τους τρόπους, με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί απ' όλων των ειδών τις νοοτροπίες.
Κανένας σοφός άνθρωπος δεν απέκτησε ποτέ την σοφία του με διαφορετικό τρόπο και ούτε είναι στη φύση της ανθρώπινης διάνοιας να γίνεται σοφή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. ( υπάρχει και συνέχεια στις επόμενες ημέρες )
Ν.Κ.
